Druga wojna światowa rozpoczęta niemiecką napaścią 1 września 1939 r. była największą katastrofą w dziejach Polski. Jej skutkiem były olbrzymie straty w ludności cywilnej oraz niepowetowane zniszczenia dóbr kultury. Kraj wyłonił się z niej w innym kształcie terytorialnym, ustrojowym i demograficznym. Dla tego w 84 rocznicę wybuchu II wojny światowej uczennice klasy 5c odwiedziły miejsca pamięci ofiar tej wojny.
Krzysztof Kamil Baczyński „Elegia o… [chłopcu polskim]”
Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą,
haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,
malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg,
wyszywali wisielcami drzew płynące morze.
Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć,
gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami.
Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg,
przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg.
I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,
i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut – zło.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło? 20 III 1944 r.
