Z okazji 83 rocznicy wybuchu II wojny światowej w naszej szkole została przeprowadzona prelekcja  w klasie 3a i 4c. Uczniowie obejrzeli film animowany pt. „ To było tu – niemiecki obóz dla polskich dzieci”. W filmie tym została przedstawiona rzeczywistość wojenna dzieci.  Po obejrzeniu realizacji uczniowie odpowiadali na pytania.  Aktywność podczas zajęć  została nagrodzona ocenami.

Co robimy w wakacje? Odpowiedź jest prosta – odpoczywamy. Niektórzy z nas, oprócz słodkiego leniuchowania, postanowili także nieco podszkolić swoje umiejętności matematyczne. Uczniowie naszej szkoły, Norbert i Szymon, wzięli udział w projekcie „Wakacje z Matzoo”. Codziennie rozwiązywali zadanie matematyczne dostępne  w serwisie internetowym Matematyczne Zoo. Warto dodać, że chłopcy ukończyli ten projekt z wyróżnieniem. Jeszcze raz gratulujemy!

Chłopcy, chapeau bas!

Pierwsze spotkania z chemią w klasie VII. Uczniowie na zajęciach chemii wykonywali doświadczenia, których celem było wykonanie mieszanin jednorodnych i mieszanin niejednorodnych.

Druga wojna światowa rozpoczęta niemiecką napaścią 1 września 1939 r. była największą katastrofą w dziejach Polski. Jej skutkiem były olbrzymie straty w ludności cywilnej oraz niepowetowane zniszczenia dóbr kultury.

Kraj wyłonił się z niej w innym kształcie terytorialnym, ustrojowym i demograficznym.

Dlatego w 83 rocznicę wybuchu II wojny światowej uczniowie naszej szkoły odwiedzili pomniki pamięci ofiar tej okropnej wojny.

Ze spuszczoną głową powoli
idzie żołnierz z niemieckiej niewoli.

Dudnią drogi, ciągną obce wojska,
a nad nimi złota jesień polska.
Usiadł żołnierz pod brzozą u drogi,
opatruje obolałe nogi.

Jego pułk rozbili pod Rawą,
a on bił się, a on bił się krwawo,

szedł z bagnetem na czołgi żelazne,
ale przeszły, zdeptały na miazgę.

Pod Warszawą dał ostatni wystrzał,
potem szedł. Przez ruiny. Przez zgliszcza.

Jego dom podpalili Niemcy
A on nie ma broni, on się nie mści…

Hej! ty, brzozo, hej ty brzozo-płaczko,
smutno szumisz nad jego tułaczką,

opłakujesz i armię rozbitą
i złe losy, i Rzeczpospolitą…

Siedzi żołnierz ze spuszczoną głową,
zasłuchany w tę brzozową skargę,

bez broni, bez orła na czapce,
bezdomny na ziemi – matce.

Władysław Broniewski „Żołnierz polski”